Vasilis Zografos
“FOOD”
The series of works, entitled “Sol Non Balayé”, has been created especially for the exhibition “Food” in Marseille, strongly believing that makes a comment with a sufficient statement, related to issues that affect societies in distress; at the same time, finds a unique and creative way to use the sense of vision for those things that can be considered a relic, pleasure, still life, painting. The Hellenistic floors that immortalized the remnants of a finished “Symposium” are offered as temporal references of viewing the natural world which becomes visual. It is a convey of nature in a fictional text both one to step on it and see it.
The idea behind this series of works evolves gradually and follows two key moves. These movements are of an exclusive direction upwards, it is actually an uplift. The first one drags the theme from the floor and makes it come off and the second one raises the whole composition to be mounted on the wall, this time, as a painting. The painting derives material to make its own recordings and interpretations, without the element of imitation. Furthermore, it makes a temporal commentary on the situation of the societies of plenitude and uses it as an example of a returned loan of abundance that characterised the Hellenistic and later the Roman era. A political comment to the feast of the recent years in Greece, with clear references to archeology and points to the fact that mass consumption is a decadence phenomenon in every period of a deluxe way of life.
These works can be considered studies of leftovers that have been upgraded to the category of still lives. Moreover, they function both as autonomous entities and also in the unity of a whole. A moment of a luxury dinner served again and again in the flow of history, a floor that is covered under the pile of what was once food.
The main objective is to transform every theme into exhibit, while moves back and forth, and tries to follow the consistency of the metronome but in the end acquires its own tempo.
Vasilis Zografos
Vasilis Zografos
“FOOD”
Η σειρά έργων Sol Non Balaye αποφασίστηκε με αφορμή την έκθεση “Food” στη Μασσαλία, πιστεύοντας ότι σχολιάζει με επαρκείς υπαινιγμούς ζητήματα που αφορούν κοινωνίες σε κατάπτωση. Ταυτόχρονα βρίσκει έναν ιδιαίτερο και δημιουργικό τρόπο όρασης για ό,τι μπορεί να θεωρηθεί απομεινάρι, απόλαυση, νεκρή φύση, ζωγραφική. Τα ελληνιστικά δάπεδα που απαθανάτισαν τα απομεινάρια ενός τελειωμένου “Συμποσίου” προσφέρονται ως διαχρονικές αναφορές θέασης του φυσικού κόσμου που γίνεται εικαστικός. Είναι μια μεταφορά της φύσης σε πλασματικό κείμενο τόσο για να το πατάει κανείς όσο και για να το βλέπει.
Η λογική της δημιουργίας της σειράς έργων με γενικό τίτλο Sol non Blaye λειτουργεί βαθμιδωτά κάνοντας δύο καίριες κινήσεις. Και οι δύο αυτές κινήσεις είναι με μια αποκλειστική κατεύθυνση και είναι ανοδικές. Η μια που ξεκολλάει από το πάτωμα το θέμα και η δεύτερη που το εγείρει ολόκληρο για να τοποθετηθεί στον τοίχο ως ζωγραφική πλέον. Η ζωγραφική αυτή δε μιμείται τη μορφή των μωσαϊκών αλλά αντλεί για να κάνει τις δικές της ερμηνείες και καταγραφές. Επιπλέον κάνει ένα διαχρονικό σχόλιο για την κατάσταση αυτή των κοινωνιών της πλησμονής και χρησιμοποιεί ως αντιδάνειο το παράδειγμα των δείπνων αφθονίας της ελληνιστικής και μετέπειτα ρωμαϊκής εποχής.
Μελέτες από σκουπίδια που αναβαθμίζονται σε νεκρές φύσεις. Λειτουργούν τόσο στη γενική ατμόσφαιρα αλλά δημιουργούν και την απόλυτα προσωπική καθώς αποκτούν οντότητα. Μια στιγμή στο χρόνο της διάρκειας ενός δείπνου πολυτελείας που στήθηκε κατ’ επανάληψη στη ροή της ιστορίας, ένα πάτωμα που χάνεται κάτω από το σωρό από αυτό που ήταν τροφή. Ένας ζωγραφικός τόπος που κάνει τα απομεινάρια ενός δείπνου εκθέματα και ένας ζωγραφικός χρόνος με κίνηση μπρος και πίσω προσπαθεί να ακολουθήσει τη συνέπεια του μετρονόμου αλλά στο τέλος αποκτάει το δικό του τέμπο.
Βασίλης Ζωγράφος